Przyprawy jakich używać w diecie ?

Witaj,

      W okresie zarówno redukcji, jak również ,,robienia masy" sprawdza się większość przypraw. Zioła doskonale poprawiają smak dań, natomiast ostre lekko podkręcają metabolizm. Skupię się tutaj na najczęściej używanych w kuchni przyprawach.

      Jedną z ciekawszych przypraw jest imbir, który ma takie same właściwości odchudzające jak czarny pieprz. Imbir zaliczany jest do produktów rozgrzewających i przyspieszających metabolizm. Naukowcy wyizolowali jeden ze składników imbiru, gingerol, który przyśpiesza spalanie tłuszczu zmagazynowanego na brzuchu i w organach wewnętrznych. Co ważne, właśnie ten rodzaj tkanki tłuszczowej jest najbardziej niebezpieczny dla naszego zdrowia. Dlatego w wielu laboratoriach farmaceutycznych próbowano wypreparować gingerol. Zadanie okazało się bardzo trudne, ponieważ działa on najskuteczniej tylko wtedy, gdy towarzyszą mu inne substancje zawarte w imbirze. Dlatego warto dodawać imbir do różnego typu dan a nawet koktajli.
        Kolejną wartą uwagi przyprawą jest curry, a szczególnie wchodząca w jego skład garcynia. Naukowcy odkryli, że jeden ze składników tej rośliny, kwas hydroksycytrynowy (HCA), wyjątkowo skutecznie zwalcza tkankę tłuszczową. Pełni on funkcję inhibitora lipogenezy, który w niezwykły sposób zwiększa przemianę materii i działa na ośrodek głodu w mózgu, powodując zmniejszenie apetytu.
         Sproszkowana chili to rodzaj ostrej przyprawy, wyrabianej z papryki rocznej. Papryka ta najczęściej sprzedawana jest pod nazwą: "chili", "pieprz kajeński", "pieprz cayenne", "pieprz turecki", "pieprz gwinejski" lub płatków (grubo zmiażdżone nasiona). Swój ostry smak papryki zawdzięczają substancji zwanej kapsaicyną, która wykazuje wiele właściwości leczniczych m.in. przeciwbólowe, przeciwzapalne, antyrakowe, korzystnie wpływa na układ krążenia oraz trawienny. Czym ostrzejsza papryka tym zawiera więcej kapsaicyny. Oprócz tego pieprz kajeński to niezwykle bogate źródło witaminy A. pieprz kajeński to jedna z najbardziej cenionych przypraw o działaniu leczniczym i detoksykującym według tradycyjnej medycyny wschodu. Tradycyjne zastosowania obejmują użycie jako środek wykazujący ekstremalne działanie ogrzewające, wzmacniający osłabione funkcje wątroby, pobudzający układ krążenia, powstrzymujący krwawienia, jako składnik mieszanek ziołowych wpływający na szybką absorpcję i lepszą dystrybucję innych leczniczych składników mieszanki. Również używany w wyjątkowych sytuacjach jak omdlenia, stany szoku, nawet przy zatorach i atakach serca do przełamania negatywnych efektów ostrego stanu. Wśród jego właściwości koniecznie należy wymienić działanie przeciwzapalne, antyrakowe, uśmierzające ból, wspomagające układ krążenia, ponadto pieprz kajeński jest pomocny w leczeniu przeziębień oraz korzystnie wpływa na układ pokarmowy.
       Jedną z najpopularniejszych przypraw jest pieprz, który ma kilka odmian: czarny, kolorowy, biały. Od dawna znane były przeciwzapalne i odkażające właściwości pieprzu. Dzięki swoim składnikom (m.in. magnez, żelazo, wapń, a nawet błonnik oraz fenole, będące silnym antyoksydantem) dodany do potraw nie tylko poprawia ich smak, ale także wykazuje działanie lecznicze.
       Ważnym składnikiem pieprzu jest piperyna, według najnowszych badań piperyna ingeruje w powstawanie nowych komórek tłuszczowych. Należy jednak pamiętać o przewrotnym jej działaniu, ponieważ jednocześnie pobudza wydzielanie kwasów żołądkowych, a tym samym wzmaga apetyt. Dzięki piperynie lepiej też wchłaniamy z pokarmu witaminy z grupy B, selen i beta-karoten.
       Pieprz łagodzi wzdęcia, dezynfekuje drogi moczowe, pomaga zwalczyć stany zapalne (np. przyzębia), a nawet redukuje odczuwanie bólu. Według najnowszych badań, pieprz wzmacnia też działaniu kurkumy, obie z przypraw są ważne w profilaktyce antynowotworowej.
Ostre przyprawy nie są jednak wskazane dla wszystkich. Powinny ich unikać osoby cierpiące na bóle żołądka, wrzody. W przypadku takich osób mogą podrażniać organy, są ciężkostrawne, co może potęgować bóle brzucha oraz zgagę.  

    Czosnek posiada sporą zawartość wapnia. Działa jak antybiotyk i aktywizuje komórki. Pomaga także w leczeniu zwalnia żył, pobudza trawienie, reguluje florę bakteryjną jelit. Poprawia także działanie wątroby i trzustki. Czosnek zawiera minerały: wapn, fosfor, magnez, siarkę, chrom, cynk, jod, olejki lotne oraz witaminy: C, A, B1, B2, PP. Zawiera związki nazwane fitoncydami działające bakteriobójczo.

    Cynamon to najstarsza i jedna z najczęściej używanych przypraw. Przyprawa ta od stuleci znana jest ze swoich właściwości wzmacniających i odkażających. Najważniejszym zawartym w korze cynamonu jest aldehyd cynamonowy mający właściwości antygrzybicznym (hamuje wzrost pleśni oraz psucie pokarmu przez drożdże), antynowotworowe i antymutagenne. Znajdziemy tu również inne związki typu polifenoli: flawonole, flakony, izoflawony, katechiny oraz kwasy elagowy, kawowy, ferulowy. Odpowiadają one w dużej mierze za działanie antyoksydacyjne oraz antybakteryjne.

      Bardzo cennym składnikiem jest olejek występujący w korze oraz liściach tej rośliny. Olejek ten ma właściwości antyseptyczne, a jego główne składniki to aldehyd cynamonowy i eugenol.

      Jak już wspomniano, cynamon ma silne właściwości antyoksydacyjne. Mam tu na myśli przede wszystkim ekstrakt z kory cynamonowa. Jego składniki efektywnie likwidują wolne rodniki, co zostało potwierdzone doświadczalnie na rolnikach DPPH oraz ABTS. Maja ponadto zdolność do likwidowania rodników nadtlenkowego oraz wodorotlenkowego występujących w organizmie.

      Prowadzone są badania nad przeciw miażdżycowym i przeciw cukrzycowym działaniem ekstraktu z cynamonowa. Okazuje się, ze ekstrakt cynamonowy może być wykorzystywany do obniżenia poziomu glukozy we krwi poprzez polepszenie wrażliwości insulinowej i spowolnienie wchłaniania węglowodanów w jelicie cienkim. Ponadto wyniki testu donoszą, ze po sześciu tygodniach jego podawania znacząco obniżył się poziom HDL, cholesterolu oraz trójglicerydów.

     Wyciągi z kory są stosowane w dolegliwościach trawiennych, przy braku łaknienia, uczuciu pełności, wzdęciach, stanach skurczowych żołądka. Wchodzą w skład preparatów poprawiających trawienie. Olejek cynamonowy natomiast stosowany jest wewnętrznie przy braku łaknienia, w lekkich stanach skurczowych żołądka i jelit, we wzdęciach i biegunkach. Antyseptyczne właściwości olejku zapobiegają zatruciom pokarmowym i niestrawności, co uzasadnia szerokie używanie kory cynamonowca cejlońskiego jako przyprawy, zwłaszcza w krajach tropikalnych. Wykorzystywany jest również w farmacji, w stomatologii, kosmetyce.