Witam, mam 19 lat, 182cm wzrostu i aktualnie moja waga wynosi 75kg. Od kiedy pamiętam zawsze byłem chudy i miałem na prawdę SPORY brzuch. W wieku 17 lat postanowiłem, że w końcu się go pozbędę. Zacząłem wykonywać ćwiczenia cardio z głównym uwzględnieniem ćwiczeń na brzuch i oczywiście restrykcyjna dieta. Schudłem wtedy z 82kg do 66kg... Wszyscy dokoła mówili żebym przestał się odchudzać bo "wyglądam jak kosciotrup". I to była prawda. Nogi i ręce miałem prawie jak anorektyk, lecz BRZUCH wciąż był spory (na prawdę nie znacznie się zmienił). Tkanka tluszczowa spaliła się głównie na rękach, nogach i twarzy. Wyglądałem jakbym miał wsadzoną poduszkę pod koszulkę. Wydaję mi sie, że gdybym schudł nawet do 50kg... to on dalej by został. Oczywiscie wyglądałbym już jak trup Z WIELKIM BĘBNEM. Co to może oznaczać? Czy jest opcja, że pomoże wyłącznie liposukcja?

Dzien dobry. Mam problem z którym zmagam się od okresu dojrzewania. Byłam wyczynowym sportowcem- (siatkówka) i mimo zakończonej zabawy z tym sportem, pozostawałam dalej aktywna ruchowo, ale mój brzuch NIGDY nie był płaski. Mam 178 cm wzrostu, obecnie ważę 67 kg i opona w dole brzucha ciągle jest. Mam szczupłe ramiona, wystające obojczyki, a nawet żebra (jak mniej zjem;)) a brzuch cały czas bardzo mocno wystaje. Nigdy nie jest płaski, nawet po przebudzeniu. Dla przykładu: wymiar w klatce piersiowej to 88 cm, w talii 74 cm, brzuch w najszerszym miejscu tuż pod pępkiem 88 cm, biodra 98 cm, udo 58,5 cm. Kiedyś osiągnęłam wagę 59,5kg i przy moim wzroście była to juz granica niedowagi, a brzuch (oczywiście w obwodzie był mniejszy niż teraz) dalej mocno odstawał. To jest typowa opona. Obecnie stosuję dietę, mam treningi z trenerem personalnym, ale nie widzę efektów. Chudnę, ale na całym ciele, zmniejszam się w obwodach, ale brzuch jak wystawał, tak wystaje. Jego kształt nie zmienia się wcale. Nie mam problemów z wypróżnieniem, żadnych dolegliwości ze strony układu pokarmowego, nie czuje wzdęć itp. Mam zdiagnozowany zespół policystycznych jajników. Bardzo proszę o pomoc. Nie chcę już bardziej tracić na wadze, bo góra mojego ciała jest juz szczupła. Co robić? Załączam zdjecia mojej sylwetki. Bardzo dziękuję za pomoc.

Witam

Od lat ćwiczę różne rodzaje aktywnosci fizycznej przy zdrowej diecie i nie mogę ani trochę ujędrnic ud ,brzucha ani zbić z nich tkankę tłuszczową.Jestem bardzo dziwnym przypadkiem.Mam 1.62 waże 54 kg.Moje ramiona ,plecy,talia,łydki są zarysowane smukłe i zupełnie inne od ud, brzucha i pośladków.
Zupełnie jakby dwa oddzielne tematy.Więc stosuję treningi interwałowe z masą ciała lub niewielkimi ciężarami,ćwiczę również siłowo z niewielkimi obciążeniami (2-8 kg) skakanka do tego spacery a uda i brzuch latają jak galarety pokryte tłuszczem.
Nie mogę zjechac z wagi bo będę miała niedowagę.Na obojczykach wystają kości,ramiona i łydki zarysowane a uda grube,otłuszczone.
Dieta polega na 5 posiłkach dziennie kalorie 1800-2000 tyś.Pracuję w centrum dietetycznym więc wiem jak sie odżywiać ale gdzies musze robić błąd.Wiem,że mama i jej siostra tez mają grube uda
Proszę o pomoc

Witam, przychodzę z problemem odstającego brzucha... mam 155 wzrostu i 49kg, odkąd pamiętam zawsze miałam odstający brzuch, ale zaczęło mnie to przytłaczać i to jest jeden z największych kompleksów. Jak rano wstaję zły nie jest, ale po posiłku "wywala" mnie brzuchem jak balon i tak zawsze jest jak coś zjem. Ćwiczyłam brzuszki, biegała i nic nie dało, dlatego chciałam się zapytać w czym tkwi przyczyna tego brzucha?

Cześć Michał,
postanowiłem do Ciebie napisać, ponieważ ostatnio dużo oglądałem twoich filmików w internecie, i bardzo mi się podoba twoje podejście do kulturystyki, diety, żywienia, stylu życia.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że poruszam temat który jest dość często poruszany na wielu portalach włącznie z tym, ale jak już niejednokrotnie sam wspominałeś w wielu swoich wypowiedziach, każdy z nas jest inny, ma inny styl życia, inną budowę ciała, inne potrzeby, oczekiwania, i że nie ma cudownej uniwersalnej recepty na wszystko (rozpiski żywieniowo-suplementowo-treningowej).

Dlatego tym bardziej chciałbym żebyś się pochylił nad moją osobą i pomógł mi w ww. temacie :-)

Mam 41 lat, 176 cm. wzrostu, ważę 96 kg. (rano po toalecie), 40% tłuszczu, 107 cm. w pasie, 101 cm. w biodrach, a moja BMI wynosi 31.0.
Jeżeli chodzi o kulturystykę, to nie jestem nowicjuszem, a w młodości sporo trenowałem (różne dyscypliny).
W wieku 21 lat zacząłem sporo trenować na siłowni do tego stopnia, że nawet otarłem się o sterydy, a moja przygoda z siłownią trwała parę lat.
Obecnie po formie z tamtych lat zostało nie wiele, a brzuch i biodra otuliła piękna, tłusta oponka ;-)
Niestety, obowiązki (dom, praca, dzieci) zrobiły swoje i się zaniedbałem do tego stopnia że wstydzę się własnego ciała.

W chwili obecnej, moje życie jest już na tyle poukładane, że przyszedł czas żeby w końcu znowu zadbać o siebie.
Biorąc pod uwagę mój dzień, chciałbym żebyś mi pomógł w ułożeniu profesjonalnej diety redukcyjnej, niezbędnej suplementacji, oraz ćwiczeń.
Pracuję od pon. do pt., w godz. 7-15, a w domu posiadam rowerek do ćwiczeń cardio.
Chciałbym żebyś mi powiedział kiedy najlepiej ćwiczyć (rano, popołudniu, wieczorem), jak (czy najpierw cardio, czy siłownia, jakie tempo, jakie przerwy, itd.), i ile razy w tygodniu, i czy/jak ćwiczyć w domu.

Mam tez pytanie, jakie masz zdanie na temat diety pudełkowej, gdyż od miesiąca takową stosuję (zwykła dieta redukcyjna 2200 kcl, i z tego co mi Pani "dietetyk" w mailu napisała, rozkład makroskładników to - cytuję:

"· białko 20-25%,
· tłuszcz 25-30%,
· węglowodany 50-55%.
Staramy się, aby jadłospisy były przygotowywane według następujących wartości:
· śniadanie – 25-30% energii
· II śniadanie – 10-15% energii
· obiad – 30-35% energii
· podwieczorek – 5-10% energii
· kolacja – 15-20% energii.
Co w odniesieniu do diety 2200 kcal odpowiada:
· śniadanie – 550-660 kcal
· II śniadanie – 220-330 kcal
· obiad – 660-770 kcal
· podwieczorek – 110-220 kcal
· kolacja – 330-440 kcal."

Na koniec dodam, że moim celem jest uzyskanie tkanki tłuszczowej na poziomie 10% - 15%, co pozwoli mi na fajne wyeksponowanie mojego umięśnienia (którego gdzieś tam jeszcze trochę zostało), przy jak najmniejszej utracie tkanki mięśniowej.

Ps. Zdaję sobie sprawę, że przede mną dużo, dużo pracy ;-)

Z góry dziękuję Ci za odpowiedź i wielkie sportowe POZDRO!!!

Artur