ODCHUDZANIE: Najgorsze składniki odchudzające

W tej grupie umieściliśmy składniki o działaniu potencjalnie niebezpiecznym – mogące powodować zbyt dużą stymulację pracy serca, silnie obniżone łaknienie, bezsenność oraz inne skutki uboczne, które mogą doprowadzić do komplikacji zdrowotnych. Składniki te znajdują się także na liście „zbanowanych” przez polskie służby sanitarne, a więc ich dostępność jest silnie ograniczona ze względów bezpieczeństwa.

Johimbina na odchudzanie

jest naturalnym alkaloidem indolowym, składnikiem kory johimbiny lekarskiej (Corynathe yohimbe), uznanym afrodyzjakiem i środkiem wpływającym pozytywnie na potencję. Pobudza do działania układ nerwowy poprzez blokowanie receptorów adrenergicznych alfa-2. Kora drzewa johimbiny lekarskiej jest również źródłem alkaloidów (izojohimbina, alojohimbina), mogących potęgować jej działanie. Przy odpowiednim dawkowaniu, przyjmowana z kofeiną na czczo i w dłuższym okresie, przed przyjęciem posiłku, potęguje również procesy lipolizy w wyniku wzrostu stężenia noradrenaliny w organizmie i przyspiesza przez to odchudzanie. Brak ściśle określonych norm dawkowania. Niektóre źródła podają wielkość dawki optymalnej jako 0,2 mg/kg masy ciała (zwyczajowo stosuje się 5–10 mg na dobę). Johimbina może wykazywać niekorzystny wpływ na pracę układu sercowo-naczyniowego nawet u osób całkowicie zdrowych. Gugglesterony są składnikiem aktywnym żywic, pozyskiwanych z Commiphara mukul, który stosowany był w medycynie ludowej starożytnego wschodu do walki z nadwagą i otyłością. Wpływa na profil lipidowy krwi oraz zwiększenie metabolizmu. Nadmiar spożycia może prowadzić do zaburzeń funkcjonowania układu pokarmowego i trawiennego, powodować bóle głowy i nasilenie reakcji alergicznych. W suplementacji sportowej, stosowany w programach redukcji tłuszczowej masy ciała i poprawy jego składu oraz jako składnik niektórych termogeników, a także w postaci monopreparatu. Dawkowanie obejmuje 50–100 mg na dobę. Stosowanie wyższych wartości może powodować niekorzystne skutki opisane powyżej.

Fenyloetyloamina (PEA) na odchudzanie

to organiczny związek chemiczny występujący w postaci naturalnej (np. w czekoladzie) i syntetyzowany w organizmie ludzkim z aminokwasu L-fenyloalaniny. Jako neuroprzekaźnik i neuromodulator ma wpływ na układ nerwowy, zwiększa ilość dopaminy i noradrenaliny. Jedyną wadą jest zbyt szybkie rozkładanie przez enzym MAO-B w przypadku podawania drogą pokarmową, stąd bywa modyfikowany składnikami opóźniającymi rozpad. W suplementacji sportowej PEA stosowana jest dla podniesienia nastroju, pobudzenia, podniesienia termogenezy i przedtreningowo. Wchodzi również w skład spalaczy tłuszczu - suplementów wspomagających odchudzanie. Nadmiar i wysoka częstotliwość przyjmowania może powodować obniżenie formy psychicznej.

Sibutramina na odchudzanie

to organiczny związek chemiczny stosowany jako lek anorektyczny (hamujący łaknienie) w leczeniu otyłości. Mechanizm działania polega tu na hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny, serotoniny i dopaminy. Nasila poposiłkowe uczucie sytości oraz zwiększa wydatek energetyczny, prawdopodobnie zwiększając termogenezę, co łącznie prowadzi do zmniejszenia masy ciała nawet do 25 kg na miesiąc, a to stanowi bardzo duże zaburzenie homeostazy. 21 stycznia 2010 roku Komitet ds. Produktów Leczniczych u Ludzi (Comittee for Medicinal Products for Human Use) działający w ramach Europejskiej Agencji Leków (EMA, European Medicines Agency) zalecił zawiesić pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na rynkach Unii Europejskiej wszystkich preparatów zawierających sibutraminę. Było to związane z wynikami badania SCOUT (Sibutramine Cardiovascular OUTcomes), które wykazało wzrost z 10,0% do 11,4% ryzyka wystąpienia zawału mięśnia serca nieskutkującego zgonem, udaru mózgu nieskutkującego zgonem, zatrzymania czynności serca z pozytywnie zakończoną resuscytacją lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych u pacjentów powyżej 54 roku życia z chorobą układu krążenia lub cukrzycą typu 2, przyjmujących sibutraminę (w porównaniu z placebo). Wzrost ryzyka związany był głównie ze zwiększeniem częstości zawału serca lub udaru mózgu, które nie skutkowały zgonem.

Ekstrakt z geranium na odchudzanie

(DMAA, 1,3-dimetyloamylamina) jest związkiem chemicznym zawierającym niewielkie ilości olejku geranaminowego pozyskiwanego z pelargonii (Pelargoniom odorantissimum), rośliny ozdobnej sadzonej w ogródkach i doniczkach. Jest aminem alifatycznym wpływającym na aktywność neuroprzekaźników (m.in. ketecholamin), co zapewnia organizmowi pobudzenie. Ma również działanie termogeniczne. Poprawia zdolności wysiłkowe (siłę i wytrzymałość), zwłaszcza stosowany z dodatkiem kofeiny oraz intelektualne (np. wspomaga koncentrację i zapamiętywanie). Nie powinien być używany przed ukończeniem 18 roku życia. DMAA jest szeroko stosowana w suplementacji sportowej o działaniu pobudzającym, poprawiającym zdolności wysiłkowe oraz jako składnik spalaczy tłuszczu na odchudzanie. Dostępna również w postaci monopreparatu. W 2009 r. The Word Anti-Doping Agency (WADA) umieścił geranaminę na liście substancji zabronionych (dopingujących).

Efedryna alkaloid roślinny

jest pochodną fenyloetyloaminy. Stosowana jako stymulant, reduktor apetytu, środek zwiększający koncentrację i uwagę. Bywa używana jako środek dopingujący i w postaci ECA (mieszanka efedryny, kofeiny i aspiryny) jako silny i skuteczny preparat odchudzający. Może powodować uzależnienie psychiczne u niektórych osób (ze względu na początkowy efekt euforii – nie powoduje fizycznego), a z powodu rosnącej tolerancji nie można jej długo stosować (co wynika z tego, że receptory są po pewnym czasie zablokowane i niewrażliwe na działanie efedryny).

Hordenina na odchudzanie

(N, N-dimetylo-4-hydroksyfenyloetylamina) jest alkaloidem występującym w postaci naturalnej w przypadku niektórych kaktusów oraz grochodrzewów (akacji), o działaniu zwiększającym siłę skurczu serca, bakteriobójczym i bakteriostatycznym (utrzymującym właściwy poziom flory bakteryjnej). Działanie hordeniny jest krótkotrwałe – z tego względu stosowane są wyższe jej dawki. Wpływa na poziom noradrenaliny, przyspieszając proces redukcji tkanki tłuszczu zapasowego. Działa pobudzająco. Nie występuje w postaci monopreparatów. W suplementacji stosowana w połączeniu z kofeiną, synefryną w formie preparatów o działaniu pobudzającym (m.in. stacków kreatynowych, boosterów azotowych) oraz spalaczy tłuszczu. Do tej pory nie dowiedziono działania tego związku, jedynie w powiązaniu z innymi mieszankami mogącymi wpływać termogenicznie.

3,5-dijodotyronina na odchudzanie

jest metabolitem hormonów tarczycy. Zbadana jedynie na zwierzętach wykazuje zdolność nasilenia utleniania, a co za tym idzie – może wspomagać redukcję tkanki tłuszczowej (odchudzanie). W literaturze medycznej nie ma przeciwwskazań jej stosowania oraz skutków ubocznych występujących przy leczeniu hormonalnym gruczołu tarczycy.

6,7-dihydroxybergamottin

bergamotyna jest związkiem organicznym pochodzenia naturalnego (należy do furanokumaryn) obecnym w grejpfrucie i jego przetworach oraz w olejku bergamotki i olejkach eterycznych w cytrusach. Hamuje aktywność cytochromu P-450 metabolizującego wiele substancji używanych zarówno w suplementacji sportowej, jak również w medycynie. Dodawany do preparatów sportowych dla wysokiej biodostępności i efektywności działania środków odżywczych. Podnosi poziom testosteronu. W Polsce zabroniony do użytku przez służby sanitarne.

Tyramina na odchudzanie

(4-hydroksyfenyloetyloamina) jest pochodną tyrozyny występującą w postaci naturalnej w pokarmach roślinnych (m.in. wino, herbaty, czekolada) i zwierzęcych (czerwone mięso, tłuste sery). Wpływa na nasilenie spalania tłuszczu zapasowego (lipoliza). Nadmierne spożywanie tyraminy może powodować skutki uboczne (wzrost ciśnienia tętniczego, bóle głowy). Tyramina jest składnikiem suplementów wspomagających odchudzanie i preparatów pobudzających (w połączeniu z kofei­ną).
W Polsce zabroniona do użytku przez służby sanitarne.